Bulundukları yer bir oda, dört duvar.
İçinde bir kıpırtı, yaşanmamış duygular.
Ne kadar çok isteselerde, hapse atılmışlar,
Asla gönlünü çalamazlar.
Hergün onunla yanyanaydı.
Ama o kadarda uzaktaydı.
Bedeni avucundayken bile,
Kalbine asla ulaşamamıştı.
Her zaman onunla birlikteydi.
Yakın olduğu kadar ırak gelirdi.
Sadece iki kelimeyi duymak isterdi.
Oda; “Seni Seviyorum” demesiydi.
(29.08.2002-İstanbul)
Ömer KementKayıt Tarihi : 17.5.2005 13:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!