Unutulmuş insanların doğurduğu yalnızlıkta sürünüyorum
Küçük bir karenin içinde
Soğuk rüzgârlar bahşedilmiş, karanlık sokaklar
Karanlık sokakların cıvıltı ve neşe kokan yanından korkuyorum
Dağlar daha emniyetli belki
Ormanlar ki birbirine geçmiş odunlar
Üzerine örtüyor geceyi
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta