Ben senet bilirdim, verilen sözü...
İnsan sözünün, sahtesi de varmış.
Yokuşlardayım, unuttum ben düzü
Bayır yolların, dahası da varmış.
Vaz geçtim sevgiden, aşk'tan, sevda'dan
Vaz geçtim maldan mülkten tatlı can'dan
Vaz geçtim paradan, puldan, dünya'dan
Şekere zehir, katanı da varmış.
Dünya bir değirmen, dönüp duruyor
Sırtını dönene, hançer vuruyor
Tüccarı çok...hemen fiyat soruyor
Pazarda insan, satanı da varmış.
Şaşırtmıyor artık, olup bitenler
Çoğaldı işi bitince gidenler
Düşman bağında gül olup yitenler
Hainliğin bir, vatanı da varmış.
Ben anlamam, eğri büğrü düzenden
Yüzü senle, kalbi başka gezenden
Bilmem dünya böylemiydi ezelden?
Essah dünya'nın, yalanı da varmış.
Ben uyumuşum, kervan çekip gitmiş
Dost bağında, yeni dikenler bitmiş
Turnalar uçmuş, artık şafak sökmüş
Karanlığın bir, sabahı da varmış.
Acele etme, garip gönlüm bekle
Al tesbihi sen, derdi derde ekle
Bir güreş tuttum ki, zalım felekle
Her mevsimin bir zamanı da varmış.
Kandırdım diye, sevinene sözüm!
Neler gördü neler, şu iki gözüm
Oturdum kıbleye, yöneldi yüzüm
Yüce Allah'ın, fermanı da varmış.
Kayıt Tarihi : 11.7.2025 09:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!