Duyguyum Ben Şiiri - Yusuf Kılıç 4

Duygular; duygular yaşatandır beni, özüm
Bazan, bir nağmenin gizinde köz,
Belki unutulmuş bir bestenin içinde sözüm
Yere göğe sığmam Velhasıl, yangın yeriyim, düşmanım hoyrata

Bul beni, ara, akayım çaban için sana
Sebat et, bıkma, erinmezsen bir gün takılırım yakana
Vuslatı karşıla, hadi koy avuçlarıma
Ben duyguyum, Özüm, yürek taşıyanda zamansızım, gizim

Tamah etme yanağıma, öp yürek başımdan
Değer de buseni, hadi bula kanıma
Çırpın ara sor beni, hiç ummadıklarına
Tadım ben, ateşte közüm, varmalarım destan, gitmelerimse hüzün

Sızıyım, zamansız inerim dizlere
Gezerim alemi, meylim değer sözlere
Yakarım gün gelir, Şirin ederim kulu
Vardığım yer kor olur, benden geriye közüm

Bir ahuya bakarım, birde onda yerime
Benim Aslı'yı düşüren, deli eden Kerem'e
Gâh ağlatırım kulu, gâh güldürür, kemleri ayıklarım
Duyguyum ben, Özüm, vardığım durakta hiç sönmeyen ateşim, ve bir közüm

Sendeki alan kadarım, göz görmez beni
Dil, bendekini konuşur aleme
Yürek, ben kadar atar, akıl bende kalır nelere
Duyguyum ben, Özüm, beni hak edendedir gözüm

Bir yangınım bitmez maşuka, bir vardığım yerde sızım
Duyguyum ben, Özüm, bazan bir nağmenin gizinde köz
Belki unutulmuş bir bestenin içinde sözüm
Duyguyum ben, Özüm