Duygusuz Kuslar Şiiri - Fuat Brusk

savkiyan demirden,
kici zurna calanpervasiz kuslar...
vakur daglarimin semalarindan
kas kanat cirpmadan ucasmuslar.
ne ot tikindiklari gorulmus,su meretlerin;
ne de et...
buna ragmen
gumbur gumbur sicmislar,
mahrem daglarima...
hayret ki hayret...

daglarim, ah daglarim! ..
heybet tuten,
sevkat biten,
kalelerim hem baglarim...
dertlerim her depresende,
size siginir;
icim her burkulanda
sizde aglarim...
yaralarim kabardikca
mor menekseler,
purenlerinizle daglarim.

sizi kirletenden beri,su duygusuz kuslar;
benim aklimi da karistirmislar...
sastim kaldim su ise...
acep simdi, icim dolup ta
icin icin aglamak isterse gonlum?
sizin horlanan iffetinize mi sayilacak,
bu acizane cabam? ..
yoksa kendi caresizligime mi
yorulacak, bu candan aglamam?