Duygusuz Şiiri - Fehmi Demir

Yeşil gözlüm, neden gittin buradan,
Sen gideli bizim eller duygusuz.
Ova, bayır, çiçek, ağaç sıradan,
Bahçelerde gonca güller duygusuz.

Yağmur çisil çisil yağar sessizce,
Güneş tepelerden ağar sessizce,
Mehtaplar geceye doğar sessizce,
Seher zamanları yeller duygusuz.

Ruhum senin ardın sıra sürünür,
Sana ‘yol’lar bana zulüm görünür,
Gönül dünyam, duman sise bürünür,
Ardına attığın iller duygusuz.

Sen gidersin, bana acı hal olur,
Çaresizlik tutunacak dal olur,
Kelimeler gayrı suskun lal olur,
İsmini şakıyan diller duygusuz.