Duygusallık Provası Şiiri - Harun Tolga ...

Tecrübesizim aşka karşı.
Nasıl sevilir,nasıl sevinilir hiç bilemedim.
Akışına bırak,o yolunu bulur tavsiyesinde bulundular.
Uyguladım ve hep akışına bıraktım,sürekli acı akıttım hüzün akıttım..
Nedense hiç mutluluğa akıtılamadım,
Huzurun koynuna düşürülemedi adım..

Sağımda umutlar solumda hayaller sonu gelmeyecek bir yol.
İçinde umutlarla dolu atılmaya çalışan ilk adım,
İlk kadın..
Adının ilk harfi heyecan..
Son harfi intihar,kim bilir?

Tanrım ben tam bir korkağım,acizim.
Solumda ki hayalleri vurmuşlar,koruyamadım.
Umutlarım yaralı...
Bakışlarım diz çökmüş mutluluğa
Gerisini sen düşün,
Ben aşk olamam,aşık olamam...

Gökyüzüne baksam feyz alır mıyım?
Denizi öpsem dudaklarımı yakar mı?
Konuşabilir miyim çatlak dudaklarımla kelimeleri sızdırmadan?
Yalnızlıktan çürümüş içimi açar mı?
Daha göz göze gelmeden heyecandan öldürmez değil mi?
Ne cevap verir bana?
Hayır mı,hayırlısı mı?

İlk provamı rüzgarla yapmak istiyorum,
Kelimelerimin ağzımdan çıktığı anda dağılabileceğini bile bile,
Cümlelerimin onun kulaklarına varamadan parçalanacaklarını bile bile,
Nefesimin bir buz parçasına dönebileceğine göz yumarak,
İlk provamı rüzgarla yapmak istiyorum..
İstiyorum evet..
Çünkü;
Karşısında konuşurken dimdik durabileyim,
Gözlerinin beni devirmesine izin vermeyeyim,
Cümlelerim etkisini kaybetmeden kulağına değebilsin,
Rüzgara karşı gelebileyim..
Anlamasın konuşurken ellerimi neden sımsıkı sıktığımı,
Varsın üşüyorum sansın,
Fark etmesin rüzgarın,savurduğu saçlarına müdahale etmek istediğimi..

İlk provamı rüzgarla yapmak istiyorum..
Çünkü neden biliyor musun Tanrım?
Bilemezsin ki.

Sen hiç gözlerin dolduğunda suçu rüzgara attın mı?

İşte bu yüzdendir korkaklığım,aşka iştahsızlığım..