Duygusal Körlük Şiiri - İsa Yılmaz

daha ne gördün ki
ölümsüz bir aşkla sevdiğini söyleyip
iki günde çekip gidenleri göreceksin

daha ne gördün ki
birkaç kuruşa, birkaç boyalı yüze
beş para etmez insanlara satıldığını göreceksin

daha ne gördün ki
paran kadar sevildiğini
mutlu edebildiğin kadar sayıldığını göreceksin

daha ne gördün ki
çiçek çiçek dolaştıktan sonra
bir dikenle yaşlandığını göreceksin

dur daha bitmedi
sırtındaki bıçak darbelerini saymadım daha
dostlarının parmak izlerini bulacaksın yaralarında

daha ne gördün ki
uğruna yaşadıkların öldürecek seni
en çok sevenler toprağa gömecek cesedini

dur daha bitmedi
asıl mahşerde göreceksin
maskeli yüzler altındaki çehreleri

daha ne gördün ki
bütün o çirkin insanlarla dolu ateşi
görmedin henüz sonsuz ve ebedi cehennemi

peki senin suçun neydi
tüm bunları önceden görememek
gerçekten sevilmesi gerekeni sevememekti…

23.VI.10