Susmak hasretinle yanarken kor ateşlerde,
Avucundan akan kum taneleri gibi akan zaman.
Keşkeleri yaşamadan iyikilerle başladık,
Sen bana aşık ben sana özlem duyarken,
Karakışta kalmış gibi özlemle güneşi beklerken,
Sevgiyi bulduk sözlerimizde gözlerimizde,
Konuşurken aşkı yakaladık sözcüklerde cümlelerde
Biten bir günün ardından bakarken
Yeniden doğacak günede sevgiyle uyandık.
Neden bu suskunluk, neden bu kaçış.
Sabrın mı kalmadı yoksa tahammülün mü?
Aşk yüreğini alev alev yakarken,
Kendini kör kuyularda mı avutacaksın?
Aşık karşısında kor taneleri gibi erirken.
kendinini bilnmezliğemi savuracaksın...
Aşk dokunmak değil, sarılmak değil.
Aşk kavuşmak bir olmak değil.
Aşk yangınını yüreğinde hissederken
Pervanenin yanacağını bile bile ışığa koşması demektir.
DENİZ
17.05.2009
Kayıt Tarihi : 5.10.2010 19:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Zor yollardan geçilen ama sonunda kendi içindeki aşta huzuru bulan için...
Çok güzeldi... Sayın DENİZ...
Saygılarımla
Kutlarım.
Güzeldi.İlgiyle okudum.
Kutluyorum özeni/emeği.
Erdemle.
TÜM YORUMLAR (3)