otobüs duraklarının gayri meşru çocuğuydu ilk öpüşmemiz.
apartman bacalarının yapay bulutlu bir gecede.
önce ellerim uyanmıştı yüz yıllık uykusundan,
coğrafi keşifleriydi bu duygusal devrimin ilk halkası.
ardından kalbim tüm kanımı boşaltmak için parmak uclarımdan.
sonra gözlerin doldu yüreğime hıçkıramadım.
ve dudakların çırpındı ürkek güvercinim korkma avcı değilim ben.
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta