otobüs duraklarının gayri meşru çocuğuydu ilk öpüşmemiz.
apartman bacalarının yapay bulutlu bir gecede.
önce ellerim uyanmıştı yüz yıllık uykusundan,
coğrafi keşifleriydi bu duygusal devrimin ilk halkası.
ardından kalbim tüm kanımı boşaltmak için parmak uclarımdan.
sonra gözlerin doldu yüreğime hıçkıramadım.
ve dudakların çırpındı ürkek güvercinim korkma avcı değilim ben.
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta