gidişin bir matem oldu yüreğime
karanlık bir perde çöktü bedenime
sen yoksun diye...
mutluluklar acı veriyor benliğime
hatıralar darbe vuruyor her bir yerime
sen yoksun diye..
Sen hiç sevdin mi beni gönülden
Bu beden seninle eriyip bitiyorken
Ne olduda terkettin aniden
Belki sevmiyordun beni
Neden seviyormuş gibi ümitlendirdin
Sen değil miydin sevgi incitilmeyecek kadar narindir diyen
Ne olduda sevgiyi ellerinle incittin sen
Yoksa sevgisizlik mi sardı birden
Kim bilir sevgi nedir bilmezken
Sevmekten korkup kaçtın benden
Her nefes alışını hissediyor kalbim
Seninle her sabah doğuyordu güneşim
Hayat seninleyken anlam buluyordu
Hani demiştin ya sonsuzumsun diye
Merak ediyorumda hangi sonsuzlukta hayal ettin beni
Ben seninle hayat bulmuşken
sen
varlığınla acı verdiğin gibi
yokluğunlada acı veriyorsun...
sen
bırakıp gittiğin yetmezmiş gibi
yüreğimi de alıp gidiyorsun
Senle ilk tanıştığımda seninle
Ayrılık bize uğramayacakmış gibi sevdim seni
Nerden bilirdim ki ayrılıklarında sevdayla geldiğini
Gözlerine bakınca nutkum tutuluyordu
ellerini tutunca nefesim kesiliyordu
Nerden bilirdim bunların bir hayal olduğunu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!