Çöker bulut, gün kararır,
Duygunun söndüğü yerde.
Yaşanan hayat sararır,
Duygunun söndüğü yerde.
Duygusuz kalp döner taşa.
Kin düşer seven her başa.
Akıl kalır yağmur yaşa,
Duygunun söndüğü yerde.
Gözlerdeki nur silinir.
Bal bile zehir bilinir.
Sevgi hisarı delinir,
Duygunun söndüğü yerde.
Duygu gönlün göz yaşıdır,
Yalnızların yoldaşıdır,
Yürekte sabır taşıdır,
Duygunun söndüğü yerde.
Dilin müşterisi kulak.
Gözün can damarı merak.
Can bedenden olur ırak.
Duygunun söndüğü yerde.
Duygu yaşamın besini.
Var eder gönül hissini.
Sığırtmaç keser sesini,
Duygunun söndüğü yerde.
Kayıt Tarihi : 25.8.2005 09:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kalemin sağolsun
Ne güzel ifade etmişsinzi dostum....
Sönmemesi dileği ile..
tebrikler bu güzel şiirinize
Çok güzeldi, insancaydı...Tebriklerimle...Sevgi ve saygılar...
TÜM YORUMLAR (8)