Duygunun şifresi çözülüyor

Duygunun şifresi çözülüyor…

Gökyüzüne savrulmuş, yaprak misaliyim.
Boşluğun ellerinde kaldım, bakışlarımda hüzün,
Tenimde yalnızlığın, şarkısı mırıldanır.
Yüreğimden dökülür acılar, katran karasıdır.

Sözlerim titrer, ruhum bir yalnızlığın şiiri…
Gözlerim, bakışlarından kalan son esinti,
Bir uçurumdan düşercesine, seni görmek isteyen,
Gönlümün en derininde, özlemle bekler sevgi…

Anlatamadığım sözlerimin saklandığı, loş karanlık,
Dinliyor yüreğimin sesini aslında, soğukkanlılıkla…
Bir görünmezlik boyasını sürüyor, gözlerine…
Ve sonra nefesime doluyor, hayatın akışı olurcasına…

Gözlerime dolarcasına, duyguların en yaş tarafı,
Sanki yağmurcasına dökülüyor, içimden.
Görünmez mabedimde sakladığım, her duygunun,
Şifresini çözüp sokuluyor, bilinmezimden…

Oktay ÇEKAL
31.01.2016-23.27