Duygum Bahar Olurdu Şiiri - Ruhi Hatunoğlu

Öpüyordu alnımdan tatlı esen rüzgarın
Duygum bahar olurdu senin esen yelinde
Güneşi içirirdi bakınca göz pınarın
Duygum bahar olurdu senin akan selinde
***
Gözün derinliğinde yorgun düştü dalgalar
Canlandı yüreğimde o müthiş kasırgalar
Çözüldü gönlümdeki vurulan prangalar
Duygum bahar olurdu senin ateş dilinde
***
Dışarı çktığın an gökyüzü aydınlandı
Uzay derinliğinde şuh sesin yankılandı
Güzelliğin görünce bu beden bayılandı
Duygum bahar olurdu senin güzel sesinde
***
Güneşin batışında ay gibi doğuyordun
Taze bir fidan gibi içimde büyüyordun
Bu sevdam kördüğümdü onu sen çözüyordun
Duygum bahar olurdu senin o nefesinde
***
Ruhi durgun nehirdi bak seninle çağlıyor
Ufkunda doğan günü canıyla kucaklıyor
Henüz güneş doğmadan o seninle doğuyor
İlham bahar olurdu senin o esintinde
20.05.2009/OLTU