Duygulu olmak güzel bir şey mi?
Bilemiyorum.
Al işte senin olsun yaşadığım.
İğneden ipe, samandan çöpe,
Geçmeyen yaşamım.
Hiçbir şeyi ne anlayabiliyorum.
Nede onları detayıyla tanıyabiliyorum.
Bir duygusallık sarmış benliğimi,
Ne yapacağımı dahi bilemiyorum.
Her şeyi; baktığım, gördüğüm.
Tattığım, dokunduğum hatta hissettiğim,
Herşey bana bir duygusallık veriyor.
Ye hemen o anda;
yada, Oradan sakin adımlarla ayrıldıktan sonra,
Duygusallığın vermiş olduğu bir şey olacak ki,
Ağlıyorum. Hemde hıçkırarak ağlıyorum.
Akan göz yaşlarım, adeta bir deniz oluyor.
Beni bu duygusallık deryasının içinde,
Benim olmayan başka duygularla birlikte,
Benden intikam almak istercesine, boğazıma sarılıyorlar.
Beni bir yudum suda dahi boğmak istiyorlar.
Benim, ne deli gönlüm, nede nemli gözlerim
Hiçbir şeye aldırmıyorlar.
Her zaman her yerde, duygusallığımın esiri oluyorlar.
Ankara
Cahit PehlivanKayıt Tarihi : 25.11.2005 21:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Duygusallık aşrılığa kaçınca insanı rahatsız ediyor.Hele bir de insanın elinden gelen şeyler sınırlı olunca bu daha çok rahatsızlık veriyor.insan bir o kadar daha hassas oluyor. Ben bu rahatsızlığı duyanlardanın.
Fakat şuna inanıyorum ki insanımızın çoğunluğu bazı şeylere karşı hassas olabilme erdemini gösterebilse memleketimizin insanı bu biçare durumda olmazdı.
Selamlar.
Kutluyorum.
Tebrikler dostum, yüreğinizdeki sevgi ateşi hiç sönmesin.
Saygıyla.
Tuncay Akdeniz
TÜM YORUMLAR (3)