1 Eylül 2005 - Yalova/Çiftlikköy
Bir insan ne kadar değiştirir seni?
Ne kadar işler yüreğine?
Ne kadar yakar içini, tek bir hamlesiyle?
Nasıl bu denli mahveder seni?
Oynamayı sever insanoğlu, çocukken oyuncaklarla, gençliğinde arkadaşlarıyla, büyüdüğünde başkalarının duygularıyla.
Aşık olanlarsa seyirci kalır, duygularıyla oynanmasına. Gözü körelmiştir aşktan, anlamaz olmuştur yalancı sözleri, sahte bakan gözleri. Kanar bütün yalanlara, farkettiklerine ise göz yumar. Kendinden fazla değer vermemeli aslında başkalarına, yandın şimdi kendi aptallığına. Söylesene, hiç bir Haziran yakmış mıydı seni; o Haziran günü kadar?
Sana koşmak istedim sabrım tükendi
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana
Devamını Oku
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta