1 Eylül 2005 - Yalova/Çiftlikköy
Bir insan ne kadar değiştirir seni?
Ne kadar işler yüreğine?
Ne kadar yakar içini, tek bir hamlesiyle?
Nasıl bu denli mahveder seni?
Oynamayı sever insanoğlu, çocukken oyuncaklarla, gençliğinde arkadaşlarıyla, büyüdüğünde başkalarının duygularıyla.
Aşık olanlarsa seyirci kalır, duygularıyla oynanmasına. Gözü körelmiştir aşktan, anlamaz olmuştur yalancı sözleri, sahte bakan gözleri. Kanar bütün yalanlara, farkettiklerine ise göz yumar. Kendinden fazla değer vermemeli aslında başkalarına, yandın şimdi kendi aptallığına. Söylesene, hiç bir Haziran yakmış mıydı seni; o Haziran günü kadar?
İzin ver hey ağam ben de gideyim
Ah çekip de arkam sıra ağlar var
Bakarım bakarım sılam görünmez
Aramızda yıkılası dağlar var
Coşkun sular gibi akıp durulma
Devamını Oku
Ah çekip de arkam sıra ağlar var
Bakarım bakarım sılam görünmez
Aramızda yıkılası dağlar var
Coşkun sular gibi akıp durulma
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta