Duygular insan için, dimağda adeta bir hasret köprüsü,
Hayat-ı mazide yaşanmış ömrümde günler; ömür törpüsü
Geçmişten gelen sızılarla sürülen ömür; hayat görgüsü
Tecrübe ile aklanan saçlar adeta; ululuk övgüsü
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta