Duygularını yerinden çıkar

Geriye kalan bir gün karanlıklar içinde.
Üzeri örtülü beyaz gönül işte.
Uzaktan şiir yazarsın yine.
Bakışların takılır karanlıklar içine.
Duygularını yerinden çıkar.
Dilde söktüğün kelimeler olsun.
Her birinin içi acı,
Her birinin içinde keskin kılıç olsun.
Vurduğun yüzüme şiirler olsun.
Ben o hali çoktan geçtim.
Duygularını yerinden çıkar.
Vur yüzüme son yazdığın kelime olsun.
Çok gel dedim belki üzeri açık kubbe sema.
Üzeri kıfayetsiz dildeki suçu.
Belki aşka gel dediğimde,
Öğrenecektin sen bunu.
Beyaz bir güvercin olacaktım gönlünde.
Hani kanatları açık kubbe sema gökyüzünde.
Şimdi vur yüzüme dilden kopan şiirleri.
Yüreğin anlatsın bendeki son kelimeyi.
Duygularını yerinden çıkar.
Vur yüzüme yazdığın şiirleri.
Böyle mi sevdin sen beni.
Böyle mi acıttın içimdeki yerini.
Kanatlarını sen kır beyaz güvercinin.