Duyguların Sağanağı

Gecenin bir yarısıydı,
Yağmurun sesiyle uyandım aniden
İrkildim,doğruldum dışarıya baktım
Hışımla perdenin aralığından
Yağmur öylesine deli
Öylesine haşin yağıyordu ki anlatılmaz
Biranda beni de aldı götürdü
Beni de saldı duygular sağanağına

Aklıma bir anda sen geldin
Yağmurla birlikte o an
Aklıma geldin gelmesine de
Yüreğimdeki yağmur sağanağa dönüştü
Öylesine doldu ki göz pınarlarım,bulut misali
Ruhumda oluştu onlarca sevgi masalı

Kendi kendime ahlar çektim
Haykırarak içten içe
Şimdi bir yerlerden çıkıp gelse
Çıkıp gelse diye
Seyretsek beraber yağmuru sağanak haliyle
Bir damla ondan bir damla benden
Akan gözyaşlarımızla

Odam bomboştu yokluğunda
Bakındım öylesine sağa sola
Bir hediye kalmıştı gidişinden sonra
Senden sonra bir tek bana
Yıkık, kırık bir kalp,ölüden farksız bir beden
Birde ardından döktüğüm gözyaşlarımla

Hayal de olsa gelse diyordum kendi kendime
Hayaliyle konuşsam yağmurla birlikte
Hasret ve özlem tellalları beynimi kemiriyordu
Bir fırtına misali yüreğimde esiyordu

Yağmurda şiddetini yitirdi yavaş yavaş kayboldu
Çiseye dönüştü biranda koyuverdi kendini
Sonrasında hafif bir meltem esintisiyle yok oldu
Ne çare yüreğimdeki sağanak daha da hiddetlendi