Önce ellerimiz,
Ellerimiz ayrıldı birbirinden
Parmak uçlarımızda bir tanımazlık,
Binlerce kez dokunduğum ten yok artık.
Sonra kaçışan bakışlar,
Sonra ayrı uykular,
Ayrı uyanmalar,
Diz dizeden, sırt sırta dönüş,
Bakışlarımız duygu fırtınasını yitirdi.
Gülüşlerimiz,
Hüzünlerimiz,
Yok oldu birer birer.
Eş düşlerimiz nerede şimdi?
Önceleri sözsüzdük,
Gözlerimizle söyleşirdik.
Şimdi sesler de yok oldu.
Nerede hüzünlere gülüşlerimiz?
Umursamadığımız söylemler?
Neden bakışamıyoruz artık?
Sanki birbirimizi hiç tanımadık.
Nerede sevgimizin ikili tekliği ?
Şimdi kendi tekliğimizi yaşıyoruz,
Yitik bir yaşam gibi!..
Duyguların ölümü sanki!..
06.07.2000 Antalya
Akın ÖnenKayıt Tarihi : 9.10.2000 15:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!