Duyguların Harmonisi Şiiri - Erhan Atıf ...

I.Doğum ve Şefkat

Kekik kokularıyla bir cuma sabahı

Uyanmışım zamanın mübarek dizinde

İşte o gün olmuş her ne olmuşsa bana

Güneşe dokunmuş ilk kez pamuk ellerim

Karanlığı görmüş son kez kahve gözlerim

Sıcaklık hissetmişim kurak dudağımda

Annemin sinesinde bir şefkat rüzgârı

Gönül ufkumda efil efil esivermiş

Kevser gibi çağlamış rahmet denizinde

Meryem’in tebessümü İsa’ya erişmiş

Şol Yusuf’a kuyuda mehtabı doğuran,

O nazlı sultana kör kütük bağlanmışım

Ayaklarında firdevs cenneti saklayan,

Bu kahramana vatan diye sarılmışım..

II. Şefkat ve Aşk

İlkbaharı süsleyen gül akşamlarında

Seher yeliyle kopup gelmiş yıldırımlar

Birlikte ağlamışlar Yakub’un omzunda

Annemin avucunda huzura varmışlar

Bir üveyik uçarken Tuna boylarında

Annemle güzelleşmiş Kafkas türküleri

Hızır’ın denizleri İlyas’ı beklerken,

Böylece anlatılmış şefkat öyküleri

Züleyha’da saklanan gamzeli bir bakış,

Kurşun gibi saplanmış tunçtan heykelime,

On beşinci yaşımı kutlamış kara kış,

Kalbimdeki dolunay düşmüş ellerime..

Gölgeler mahzeninde hayalim gezerken,

Rüyalarım kaybolmuş aşkın sahrasında..