1.
Bugünlerde yaşadığım duyguları anlatmak isterim
Bilirim ki
Ümitlerimi gömüp bir gün batımına
Sadece güneşi seyretmekle ödüllendirildim
Gün bir başka ufukta batarken
Bir yıldızın göz kırpmasıyla yetinecek yürek
2.
Yeniden başlasam hayata
Sokakta sana rastlasam
Tanıtsam kendimi
Öpüşmek için can attığımı söylesem
Dudaklarında gezegenleri döndürmek için
Ölmeden bir kere
Yani sen çekip gitmeden
Işığı söndürmek için
3.
Benim küçük sevgilim
Kaç kişiden ibaretim
Seni çıkardığımda
Kayıt Tarihi : 15.10.2007 20:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
bu şiir içinde aşk ölmeyenlerin öyküsünü taşır
![Oğuzkan Bölükbaşı](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/10/15/duygularimda-sen.jpg)
Sevgi ve saygılarımla,
GÖKHAN YAZICI
Aşıklar ölmez..
Seni çıkardığımda ne kalır benden şeklinde de söyleyebileceğimiz oğuzkan hocamın son dizelerine nazire olabilecek Sait Maden şiirini de bu yüzden, bu şiirin altında ''içinde aşk ölmeyenlere'' ithaf edebiliriz..
Diye geçiyor aklımdan...
NE KALABİLİR SENDEN
Ne kalabilir senden, yüzünün çizgileri mi
kurumuş bir yaprağın okunmaz çizgilerinde;
ne kalabilir senden, sesin mi, bir bilinmedik
ırmaktaki sazlar arasından yükselen, kuytu
kurbağa sesinde; suyun gelip gelip döğdüğü
ıssız bir kıyıdaki yosunlar, çakıltaşları
ne saklayabilir gölgenden senin; her saniye
milyonlarca doğuşun, ölümün,yenilenişin
arasında var mı yer sana, gök mü umursadı
yer mi seni şimdiye dek; eline geçirdiğin
bütün uçlar, görünmez iplerin bütün uçları
seni çıkarmadıysa bir yerlere, dönüp dönüp
sende düğümleniyorsa hepsi ne bu çırpınma,
çektiğin gibi üstüne gecenin yorganını
saklan olup bitecek her şeyden sonsuza değin,
gör, düş mü girer koynuna artık yıldız mı girer,
hayvansı bir uykuyla dal gitsin, ne var kalacak
senden bu ıpıssız çölde, rüzgâr dakikada bir
yeni haritalar çizdikçe şu uçsuz bucaksız
kum yığınlarına, söyle, ne var kalacak senden
belleğinde kuşun ağacın suyun, kör bir sfenks
umursamazlığıyla kendi iç uzayına dalmış
zamanın çevresinde eserken milyonlarca toz,
toz benzeri bütün geçmişler, bütün gelecekler? ..
Sait MADEN
TÜM YORUMLAR (3)