Duygularım Yüreğimde Küllendi

DUYGULARIM YÜREĞİMDE KÜLLENDİ

Bana gelip “Niye sustun” deme dost,
Duygularım yüreğimde küllendi,
Boşa gitti bunca mevsim, sene dost,
Emeklerim, sele gitti mil'lendi.

Bir şahlanış türküsüydü dilimde,
Benliğimle yükselmekti, bilimde,
Varlığımın sebepleri ölümde,
Göz yaşlarım, içerimde göllendi.

Umutların bağlandığı yöndüm ben,
Kükreyen bir volkan idim söndüm ben,
Kendisi av, avcılara döndüm ben,
Turna gibi teleklerim tel'lendi.

Gül bahçemde, boz çalılar bitti ya,
Topal karga, bülbül gibi öttü ya,
Ekin'imde yangın çıktı tüttü ya,
Topraklarım parsel, parsel çöl'lendi.

Yüreklenip yol gittiğim dostlar oy!
“Önder” diye bağlandığım üstler oy!
Önlerine serilince postlar oy!
Her birisi, garp yeliyle yel'lendi.

Bedenimi batırdılar batağa,
Ruhum hasta düşürdüler yatağa,
İradesiz kalkılmıyor atağa,
İmanıma, inancıma ellendi.

“Vatan” derdim “Millet” derdim “Hak” derdim,
Cayır,cayır,ateşlerde yak, derdim.
Taktım zili oynuyorum, yok derdim(!)
Fikrim firar, aklım çoktan del'lendi.

Osman ARSLAN
(GAMLIOĞLU)