Susmayı öğretemedim
duygularıma
zincirledim prangaladım
bağladım
boydan boya
kılıç olup
çeliğe döndü
kırdı zincirlerini
kopardı prangalarını
susmayı öğrenemedi
bu amansız
yaman duygularım
her defasında
kendi başına
buyruk olup
isyan etti
ve atıldı üstüne üstüne
bedenimin
her azası
yenik düştü
susmayı öğretemediğim
bilinç düzeyimde
bilinçlenip
çifte su verilmiş çelik gibi
bilenen duygularımdı
beni benden alıp
yerden yere vurduğun da
dirilirdim yeniden
her öldüğümde
14.05.2008/ANKARA
Kayıt Tarihi : 17.6.2008 08:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!