Güneş dogarken,karanlık dagılır etraftan
Karanlık çöktügünde ise şafak korkar geceden
Güneş dogdugunda hani yıldızlar saklanır
Bulutlar çıkar meydana,arkasına güneşi alıp.
Ama güneş biraz durgun oldugunda,aglamaya başlar bulutlar
Küçük çocuklar misali...
Sonra her biten kavganın ardından
Bir gökkuşagı damlar gökyüzüne
Dedikodusunu yapar kavganın,Bazılarını gururlandırır
Bazılarını gökyüzünün dibine sokar.
Ondan sonra 'hadi eyvallah' deyip gider güneş
Gece hemen gelir lakabı ' karanlık ' olan
Bulutlar çoktan gitmiş..
Geceyi gören yıldızlar 'parlıyorlar' hemen
Ay çıkıyor gizliden,kimin yanında oldugu belli olmadan
Gecelerin adamı olarak görülen ay,gücünü şafaktan alan ay
Bir gün bakarsın dolunay,ertesi gün yarım ay
Kaptırır bir rüzgar,Biraz rüzgar sıkar üstüne dünya..
Kayıt Tarihi : 28.3.2011 02:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!