Duygular ses verecek başka günde

Yaslardan sonraki günleri duymuşsunuzdur,
Acı ve matemle geçer bir süre.
Alışmak zaman alır,
Kaybedileni unutmak zor.
Bir daha görememenin özlemi, acısı
Büyür yürekte.
Soğuk bir su dökülmüş gibi
Şaşkın ve çaresiz kalır insan.
Eli kolu bağlanır.

Aynı değil mi başa gelenler?
Gülerek geçişin, o soruşun var ya...
Hangi özelliğini saysam?
Biliyorum, içimi yakan masumiyetini.
Duygularınla hep hatırlatırdın kendini.
Ne olacaksın? Hiçbir şey.
Amacım mı var? Haşa.
Bakamadım yüzüne,
Hiç görmedim ki seni...

Yine de şaşırırdı duysaydı Mecnun bile:
“Nasıl olur?” diyerek iç geçirecekti belki.
Yine geçseydi o acımasız yerden,
Duygularını, heyecanını yansıtsaydın yeniden...
Buruk bir duyguydu,
Tekrar ederdi aynı sızı.

Anlatılmaz ki, uzun hikâye.
Bakıyorum, uzaksın.
Uzanmaz ne söz, ne el.
Tesadüfen resmini koydum bir köşeye,
Senin olmasa da...
Yüzlerce defa bakıp ağladım o gölgeye.
Karanlık gecelerin baştacı sensin yine.

Allah bilmez mi haşa bu tabloyu?
İnanırım, duygular ses verir başka yerde.
Her hatırlayışımda, inan,
Bir parça kopar benden.
İyi de olsan, kötü de olsan,
Duygusuz da kalsan,
Beni unutmuş olsan bile
Fark etmez.

Senden bana transfer oldu
Sonsuz özlem, hatıran.
Yayıldı her zerreme.
Bundandır, hiçbir şey tatmin etmez beni.
Bir kör kuyuya çıkıp
Bağırmak geldi içimden:
Ah, nerdesiniz? Nerede?

20/08/2024
mesakin