karanlıktı
kusuyordum
yeni bir kavgadan çıkmıştım sokak aralarında kediler çöpleri karıştırıyordu
kan geliyordu dudaklarımdan
sildim
tüm biriktirilmiş kinlerle birlikte
çıkardım attım hayatımdan yüreğimin yüklerini
denk ettim bir köşede
çöplerin içine attım
acıyordu biryerlerim
yerini bulamıyordum sızılarımın
nereye dokunsam ağrılar
sessiz ıssız sokaklar
çünkü görünmeyi engelliyor bu kahrolası karanlıklar
içinden çıkılmaz labirentler inşa etmiş yalnızlıklar
yürüdüğüm her yolun sonu duvar
her duvar aşılmaz yükseklikte
gökyüzü görünüyor yalnızca
yıldızlar göz kırpıyor hınzırca
kanatlarım olsaydı şimdi
yükselmek vardı
sonsuz derinliğine uzayın
gözlerinde senin
kucağında evrenin
ve kalsaydım oralarda yapışıp
güneşi olsaydım alevimle
bu yaşlı gezegenin
Kayıt Tarihi : 8.5.2003 08:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)