Duygular Saklıyorum...

Anlatamıyorum kendime duygularımı
Bir uhteler olarak içimde yaşıyorlar
Sarmaşık dalları gibi birer birer
Bedenimi saran her bir yaprak gibi
içimde çözülmeyen olarak kalıyor
hep bir yerlere saklanıyor
ve olmadık bir anda bir yerde
birden ortaya çıkıyorlar....

Her şey yoluna girmiş olmuş derken
yaşadığım her şeyi mahvedebiliyorlar
ya da birden bire güzelleştiriyorlar...
Beni kendine esir eden duygularım...
En derinlerinde en dip köşelerinde
Beni nasıl eskittiğini bilmeden
ruhumun derinliklerinde yaşıyorlar
Acılarla dolu eskiyen, duygular....

Bazen onlar hapsetmeye çalışıyorum.
Zorluyorum onları yok etmek için
ne kadar kafeslere saklasamda
Asma kilitlere vursamda olmuyor
belli ediyor ufacık tebessümle,
canımın yanacağını bilmeden...

Bense bilmiyorum ne yaptığımı..
Ne de neyi anlatmak istediğimi.
Sadece duygular saklıyorum...
Bedenimin en derinlerinde...
Hatırladığımda ise üzülerek,
karşılık verdiğim duygular....
Gönlümün derin kıyılarında.
Unutulmuş duygularım var.
Var oldukları bilinmeyen,
paslanan, duygularım
eskimişti yaşlanmıştı.
raflarına kaldırıp
örtü sermişim üstlerine...
Hatırlanmasın diye...
acılarla dolu
duygularım...
Beni eskittiğini
bilmeden bir gün
ansızın gidecekler.
masum bir çift göz
o gözlerden akan
yaşları bırakarak...