m.ö. bir yılda doğduğumu zannediyorum
Gözlerim siyahı çalar geceden,
Yıldızlar düşer göklerden sersebil.
Gölgeleri kaybolmuş evlerin camları parlar
İçerde karaların değmediği canlar…
Saklanıp en koyusuna karanlığın
Çalınmış renklerin bıraktığı yalnızlıkta
Bakarım ellerime, görünmez,
Kelimelerim tıkanır boğazımda
Nefes alamam…
Gökyüzünden yağan kir boyar her yanı
İzler silinir, yaşam karanlığın kursağında
Yutulmuş…
Ay hüzünle yansıtır ışığını, can çekişir
Aydınlanmaz evler, aydınlanmaz evren
Sessizlik sağır eder, gece mecbur dinlemeye.
Çok uzaktaki umutlarım gelir aklıma
Karanlıklar delinir, akar…
Tarih:24/05/2006
Siyahı tanımasak, beyazın varlığını bilmezdik…
Ayten KarakaşKayıt Tarihi : 24.5.2006 22:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ayten Karakaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/05/24/duygular-karanlik.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)