Akşamın dudakları usulca öpüyor beni
hafif nemli rüzgarlar tutuyor ellerimi
alacalı gölgeler kapatıyor gözlerimi
özlemle titreyen kollar sarıyor bedenimi
yavaşça bir itiraf fısıldanıyor kulaklarıma
biri koş gel bana diyerek çekip alıyor kollarına
arzulu ılık öpücükler yaktıkça yakıyor tenimi
Bir karanlık geliyor yokluğunun ardından
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum
Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
Devamını Oku
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum
Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
