Duyğular Şiiri - Sevinc Arzulu

Sevgimiz tez biten bir dram oldu,
Baş rolu oynadın nece ürekle.
Tamaşan kederli xatirem oldu,
Boş yerde ev qursan,uçar külekle.

Sen getdin,elimde ebedi qaldı,
Hesretin özü tek somsoyuq tozu.
Tenha üreyimi bed fikir aldı,
Gözlerim seçmedi qaranı,bozu.

Seni xeyalımın penceresinden,
Izledim,izledim sehere qeder.
Ayrıldın aşiqler şeceresinden,
Buzladım,buzladım qehere qeder.

Getdin,dağıdaraq bendi-bereni,
Bir de çekilmez ki teze yolumuz.
Beyaz çen bürüyüb dağı-dereni,
Ne sağımız belli,ne de solumuz.

Azmışıq xülyalar içinde,gülüm.
Ne sen günahkarsan,ne ben günahkar.
Belke de aldandıq seçimde.gülüm.
Bilmezdik feleyi bele tamahkar.

Seni benden alıb apardı neden,
Hele bir çox gördü ilk görüşü de.
Dırnağı etinden qopardı neden,
Dondurdu dodaqda bal gülüşü de.

Aldandıq qismetin zarafatına,
Dadını bilmeden yedik acını.
Aldandıq ismetin xurafatına
Qiymetsiz eyledik vüsal tacını.