Duygular Şiiri - İsmet Temur

Yüzümde hüzün, gözlerimde umutsuz bakışlar
Bakıyorum ulaşılmaz ufuklara, çözülürmü diye
İçimi karartan, umudumu kıran, kara bulutlar
Doğarmı diye, yüreğimi aydınlatacak güneş

Biliyorum artık, hiçbir zaman doğmayacak
Ben böyle hep karanlıklarda, kendimle
Tek bir şansı bile olmayan duygularımla
Başbaşa kalacağım zindan karanlığında

'Tatlı dillim' desemde duyamamki tatli bir söz
Biliyorum diyemez insan içinden gelmeden
'Güler yüzlüm' desem yüzün gülsede
Biliyorum gülmez yüreğin, sen sevemezsin

'Ey ceylan gözlüm' desem zaten öylesin
Ceylan gibi bakar, yüreğimi yakarsın
Yakarsında, dönüp bakmazsın ardına
Yanan yansın, yeterki yanan sen olmayasın

Bırak dağılsın diyeceğim, rüzgarda saçlarım
Diyeceğim demesine de diyemiyorumki
Dağılsada tarayan ben olmayacağım
Ben istenmedem biten ot gibiyim yüreğinde

Açsan gönlüne vurduğum kara kilidi
Söylesen içinden geldiği gibi sözlerini
Yada naz edeceksen, bir yol göstersen
Ben kırıp atsam kilitlenen zincirleri

Birdahamı doğacak bir dahamı seveceğiz
Dünya fani ömür kısa, konup göçüyor insan
Gönlünce sevmeyince yaşamayınca, hayat
Değermi bu kadar acısını çekmeye çektirmeye