Yola cıktık bilincsizce savrulan toz gibi,
Neden amacımızı bilmiyoruz,
Orda oraya savruluyoruz..
Boşlukta gibiyiz zaman içinde
Güneş ışıklarını sacıyor ısıtıyor bizleri,
Erimeli buzlar acığa cıkmalı sevgiler.
Sevginin amacı var bunu bilmeli
Sevmeli herşeyi ışık sacan güneş gibi,
Yeşeren toprak açan çicekler,
Yaşama duygusnu acığa cıkarıyor.
Sevmeli doğanın insana verdiği
Bütün güzellikleri renkler ne olursa olsun.
Tülay
24/03/1995
Kayıt Tarihi : 2.12.2005 11:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tülay İçen](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/12/02/duygular-22.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)