Duygular Şiiri - Metehan Parlak

Kırılan bir kalbin gözyaşları,
Benimde bu gönlümü üzmez mi?

Ezilen saf bir gururun mahcup hali
Benimde bu yüreğimi bir kağıt gibi büzmez mi?

Yardım beklermiş gibi duran bu masum yüzü,
Benimde bu gözlerim süzmez mi?

Tüm bu gözyaşların oluşturduğu deniz,
Peki benimde bu duygularım içinde yüzmez mi?

Bu ruhum, sanki tüm duyguların
Dolup taşan kabı
Herkesin içinde saklı bir dünya,
Benimkinde ise açılmış bir kapı
Hislerimin berrak okyanusu, fakat mantığım ise
Yanında kuru ve katı

Duygularım bu kadar yoğun yoğunda
Ama aklım bana küsmez mi?

Haksızlığa uğrayanın çaresizce feryadı,
Benim de bu iki elim havada açık olmaz mı?

Birinin başlamışsa hüznü , hazanı,
Benimde bu çiçeklerim solmaz mı?

Duyunca bir kaç güzel söz
Benimde bu ruhum doymaz mı?

Dolaşan aşıklar görürüm sürekli peki söyleyin!
Benimde bu ellerim papatyaları yolmaz mı?

Duygular; hepsi de bana doğru
Kurar bir yol
Onlar için etsem kavga, sanki bir an
Çelikten iki kol
Sardılar etrafımı nereye baksam duygular,
Sağ yada sol

Bu duygularımı versem bulutlara,
Söyleyin bu barajlar bile dolmaz mı?