İşte böyle bir yalnızlıkta öleceğim.
Herkes işinde gücünde iken.
Telaşlı değil aslında,
Bulutlu havanın bitkinliği üzerimdeyken,
O en sevilmez ev temizlik saatleri
Makinenin sesi sonuna kadar açık
Etrafta tek mavi gördüğüm, bir ışık ...
Donuk sessizliğinde eşyalar
Ne rüzgar
Ne bir fısıltı
Odamın içi boş bir mezarlık gibi fırsatçı
Sonunda..
Hiçbir şey hatırlamıyorum
Ne yaşadıklarım
Ne sevdiğim kadınlar
Ne karın tokluğum
Görür gibiyim
Yeryüzüne
Gidenler ve gelenler,
Böyle bir yorgunlukta, tırmanış
Umursuz yorgunluğunda
Neyse ki ölüm geldi
Hadi gidelim dedi
Sanırım bu iyi oldu
Gidecek bir 'yerim yok' artık.
Ahmed Aştiyan
Kayıt Tarihi : 23.3.2018 15:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmed Aştiyan](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/03/23/duygulanis-dusler-araniyor.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!