Duygu yüklü trene benzer insan,
Katar katar,yavaş yavaş yol alan,
Gidişinde pek çok istasyona uğrar;
Bazen umut,
Bazen sevgi,
Bazen hüzünler olan.
Yükünü alıp giderken insan,
Farklı farklıdır istasyonlar,
Her istasyonda başka sevgili;
Bazen ana,
Bazen yar,
Bazen diyar.
Tren ömür yolculuğuna,
Bir gün veda eder elbet.
Her gidişte dönüş olmaz;
Bazen aylar,
Bazen yıllar,sürer.
Bazen sonsuza kadar…
(20.06.2011)
Sevda ToşurKayıt Tarihi : 24.6.2011 17:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)