herkesi dost sandım
insan sandım
anladım ki
yanılmışım
çağırdığın yeri
ev sandım
yuva sandım
girdiğim o kapıdan
bir de çıkarmışım
demiştim bir şiirimde
her şey yanılsama diye
edebiyat sanmıştım
yanılmışım
Kayıt Tarihi : 25.12.2006 01:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
geridönüşümlü şiir, sözünü ettiğim şiir...
Kalemine sağlık sevgili Ufuk.
Yanılsama
Çağırıyordu beni de aşk
Camın ardında, çiçek, rayiha.
Bir arı, bir böcek gibi kandım
Bir açıklıktan girdim araya.
Yansımasıymış meğer cama
Bahçenizdeki bir çiçeğin,
Örselendim de naçar kaldım
Bir perdeyle cam arasında.
Çağırıyordu beni de aşk
Yeni okşanmış fesleğendi,
Fırından yeni çıkmış, sıcak
Taze bir ekmek kokusuyla.
Aşkın sesiydi deli rüzgar.
Gülümsüyordu parlak güneş
Cam vardı çiçek kokularıyla
Aramızda tek engel riya.
Çağırıyordu beni de aşk
Önce gözlerin girdi kana
Sonra riyaların araya
Girdi.Cam gibi, yanılsama.
Bu benim yazgım olmamalı!
Delmeliyim yada kırmalıyım
Bu camı. Rabbim bir çıkış yolu!
Tez geçmeli bu yanılsama
Kurtuluş yok bu aralıktan
Düşüp kalacağım cam ardında
Bitirecek ömrüm anladım…
Sonum olacak yanılsama.
Metin Soydeveli
herkesi dost sandım
insan sandım
anladım ki
yanılmışım
çağırdığın yeri
ev sandım
yuva sandım
girdiğim o kapıdan
bir de çıkarmışım
demiştim bir şiirimde
her şey yanılsama diye
edebiyat sanmıştım
yanılmışım
Ufuk Bayraktar
Her yanılgı,insanı yeni bir doğruya götürü.
Hayat bir tercübedir.Deneme yanılma yöntemi ile daha neler görürsün neler...
Tebrikler.
Mustafa Yiğit/Adana
TÜM YORUMLAR (6)