Duygu Yağmuru Şiiri - Hasan Özünal

Bir duygu sağanağı başladı
Samanyolu bulutundan oluşup,
Mehtaptan kopan,
Yıldızlar arasından süzülen…
Yokluğuna yağdı sessizce.
Yokluğun ağırlaştı gözlerimde,
Hasret bulutu yağmura döndü.

Bıraktım direnmeyi,
Yıkıldı birden metanet duvarı,
Bıraktım kendimi hicran seline,
Ruhumu verdim hüznün acımasız eline…

Varlığınla yokluğun arasında ki fark
Bir sen değilsin anladım,
Bir sen değilsin eksik olan,
Senle var olan her şey yok şimdi.
Bir başımayım kâinatta,
Sensiz kalınca hiç olan bir ben.

Şimdi tek şey gerçek;
Bu acı duygu seli,
Geceden içime dolan…

Karaman – 2015