Duygu Taylan Şiirleri - Şair Duygu Taylan

Çiçek'in masası
Sığar mı bir odaya
Ne suçludur
Ne ezik
Herifçioğlu
Atar oyuna arpa

Gökyüzü yağsın
Güneşli damlara
Çatlaklara dolsun
Kuşların sesi
Mendilim erik dolu
Dört duvar iştahlı

Anladım kan boğumu gözlerinin kımıltısızlığından
Asla koynuma alamayacağım seni
Esmer ve küçük parmaklarına dokunamayacağım
Doğmayacaksın kucağıma
Rüzgar kısraklarının yelesi değmeyecek elime
Anladım

Baksan
Her yer unutkan
Marifet için kaldırsa
Bugünümüz
Soğuk sıkım zıkkım
Başkaydı kendimizdeki toprak

Koşar saçları
Domurunda rüzgârın
Bir gün
Bir gün işte
Dikiş tutmaz
Beyoğlu caddesi

Başımın etini yediler
Kışkırtıcı bilinmezler Solaris’te
Yaşayanlar ıssız
Ölüleriyle mutlu, ihtimalleri gerçek
Zaman çıkmazı
Hep olan orada

Kendime rastladım kaldırımda
Mümkünsüzler de varmış hayatta
Adım adım yaklaştım
Koşarak uzaklaştı
Buz yanığıydı yüzü
Tanıdım