Duygu senfonisi Şiiri - Dağlar Özügüç

Bu zeminde yaradandan gayri kimseye
Varoluştan doğan bir borcumuz yok çok şükür
Buralara toprağı tırnaklarımızla kazarak geldik
Liyakat ve sadakatin önemi bize çok iyi vurgulandı
Saadete giden yolun oradan geçtiği de söylendi
Doğruyu söylerken bile üslubuna dikkat et dendi
Bizde bir karıncanın hakkını bile gözettik
Ama nedendir bilinmez ilk tokatı da biz yedik
Duygularımızı yeterince anlatamadık
Kimsenin bizi anlamak gibi bir çabası da olmadı
Bizde sevdiklerimize sunmak için
Gönlümüzde yıllarca hasretle yetiştirdiğimiz
O nadide sevda tohumlarını
Bulduğumuz çam ağaçlarının dibine serdik
Sonunda her bir çam ağacından
Ayrı bir sevda türküsü yükseldi
Duygu senfonisi gönüllere girdi mi?
İşte onu hiç bilemedik
Ne olursa olsun biz yolumuzdan dönmedik
Biliyoruz ki güzeli güzel yapan edeptir
Güzel sevmeye de o sebeptir