Duygu Seli Şiiri - Turgut Koyuncu

Bir inilti geliyor ta uzaklardan
Yapa yalnız kaldım yük altında
Gözlerim senelerdir yollara bakar
Hep gelecekler diye.

Sırtımda kütük altında eziliyorum.
Isınmak için geceleri yapayalnız
Işık tutsun istiyorum elleriniz
Bizim karanlığımıza

Ah çekişi duyuyorum uzaklardan
Hasretinize dayanamıyorum ah.
Beni neden yalnız bıraktınız buralarda
Sizi benmi kurtaracağım.

Ot sırtlamış ipe dizmiş elli bağ altında iki büklüm
Hayvan izlerine baka baka yürüyor.
Gözünün önünde taze tezekler
Tarlamıza gübre diye düşünüyor.

Evde seksenlik koca karı
Gözleri yolda gelinini bekliyor.
Yatalak kalkamıyor yatağından,
Boşluğa sesleniyor.

Gelin,gelin duymuyormusun beni,
Lanet olsun diye haykırıyor.
Hepinize haram ettim sütümü
Beni bırakıp nereye gittiniz.

Bir inilti geliyor ta uzaklardan
O ses annemin sesidir.
Bittim artık diyor bittim
Dizlerimde derman gözlerimde nur kalmadı artık.

Gecenin alaca karanlığında fırtına başladı.
Evin içi dışı bir oldu yağmurdan,
Tavana mutvak kaplarını taşımak gerek
Odalarda yataklar ıslanmasın diye.

Ne gece huzur var nede gündüz.
Kocam yirmi senedir gurbette
Topu topu geldi üçdört kez bir aylık
Dile kolay tam yirmi sene.

(11/2/1964 İstanbul 4 Levet,Çeliktepe)