Duygu rüzgârlım Şiiri - Oktay Çekal

Duygu rüzgârlım…

Duygu rüzgârlım estiğinde,
Görünmezliğine sürüklenirim,
Alıp götürür kayıp bir kapıdan geçer,
…Ruhum bilinmeze…
Bedenim yalnız kalır boğulur,
Suskunlaşır komada san ki,
Yüzümdeki anlamsız bakışlara,
Sinen sevdanın kokusu uçar kaybolur…
Yeşilin her tonunda gülen yüzünün,
Bir görüntüsü kök salmış san ki,
Adeta mimik oyunlarına,
Perde demiş bakışlarının özlemi…
Buğulu yamaçlara tırmanan duygularım,
Soluk soluğa kalmış nefesinde,
Özgürlüğün davudi haykırışında,
Duyulan cesaret nağmeleri,
Bir kurşun gibi yanan tenime işliyor,
Deliyor canımı kanatıyor…
Beklediğim şafaklara yansıyor,
Gecenin bitişi vuslat gibi,
Lal çukurlarından gür sesler çıkıyor,
Umutları biriktiren yüreklerde…
Kitlenmiş eklemlerime masaj gibi,
Sıcacık akıyor sevginin dokunuşu,
Açılıyor pedal gibi adımlarım,
Sana doğru geniş daireler çiziyor…
Ellerim tutuyor içimdeki seni,
Bırakmıyor sevdalara giderken,
Sen oluyor alın terim akıyor,
Bir ırmağa dolup çağlıyor,
Denize dalga olup, rüzgârında dağılıyor…

Oktay ÇEKAL
20.04.2012-09.37