Sessiz yaşadım;
Arkamda kalmasın istedim biri.
Sana baktıkça sessizliğimi bozdum.
Şimdi buna ne demeli?
Seni dinlerken kanatlanır kalbimin hüzünleri.
Gün batarken gözlerindeki gölgeyi görürüm;
Hüzünlerime eş olan.
Sonra doğar saçlarında o kimsenin bilmediği güneş.
Koklarım avuçlarımda gözlerine benzeyen gülleri,
Yaz ateşi gibi yakar doğduğum memleketi.
Tanrı konuşsaydı eğer;
Nasıl bir cümle kurardı acaba?
Ben bir Tanrıyım
Ve diyorum ki sana;
Senin olmadığın her cümle hayat kadar kısa,
Olduklarınsa kendi uzunluğunda…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!