Duygu Kırkız Şiirleri - Şair Duygu Kırkız

erkenciydi bugün zaman
kimine göre bir anı dünden kalan
kimine göre bir ilaç yemekten sonra alınan
kimine göre bir yaraydı her daim kanayan
kimi için yepyeni bir insan...

şimdi kime anlatsam derdimi
bir yanımda siyah deniz,bir yanımda mavi gece
birbirine mi karışmış sinsice
bulutlar dağılmış herbiri yerlerde
insanlar kaybolmuş hepsi gökyüzünde

başarı..acayip bir duygu aslında
hep tatmak istediğim
tatmaktan korkmadığım
hep birşeylere kalkıştığım
ve sonunda yine onu beklediğim
başarı...

bitiş...
siren sesleri...
varlıkla yokluk arasında ince bir ip gerilmiş gibi
çıplak ayaklarla hiçbiryere tutunmadan yürümeye çalışıyorum
varmak istediğim yer mi?
işte onu bende bilmiyorum

sevgili,
yadigar kalmış senden bana bir gülüşün
varlığınla bürünmüş bu zavallı beden
bir darbe,bir acı,bir bıçak saplantısıymış hiçliğin
umrumda değilsin dedim ama yalanmış..

varolan geçmişti ellerinde..
oysa hep yaşanmışlıklar vardı
hep dostlar vardı,dost dediklerimiz vardı
ahh dostlar! ne güzel bir kelime!
acılar mı var? yaşlar mı akıyor gözlerinden ne?
yo hayır akan yaşlar degil dökülen

ne gercegı anlatabılırım sana ne baska bırseyı..
asıl olan sensın bu hayatta
belkı bı goz acıp kapatmaktır yasamak
belkı bır an warolodugunu sanmaktır
belkı yalan dersın guler gecersın
belki umut edersin bır yere kadar

eylemesin gönlünü aşk ile
yıpratmasın kendini cefa ile
bu gönül ki hiç uslanmaz
binbir ah işitse bile

sevdaymış bu,için için yanan

şimdi ümitsizliğimin üzerinde var kaybolma korkusu..
herşeye sıfırdan başlamak
yeni doğmuş bir bebek misali..
tertemiz,küçüçük,günahsız..
ama yapabilir miyim?
bu güce sahip miyim?