Duygu Hırsızları Şiiri - Engin İnsel

Duygularımı çaldılar be kaptan,
Onu gördüğümde içimde olan kıpırtıyı,
Üzüntüyü,acıyı,mutsuzluğu,sevinci...
Çaldılar...
En önemlisi de bende ki aşkı,
Aşkı çaldılar be kaptan,
Aşkı...
Attılar beni okyanusun sonsuzluğuna,
Yapayalnız bıraktılar,terkettiler...
Belki bulursun be kaptan,
Belki...
Çünkü bir tek sen varsın beni gören,
Kimsem yok,kalmadı...
Bilmiyorum sadece öyle düşünüyorum...
Sorsana neyin kaldı geriye diye,
Sor kaptan sor!
Neyse...
Ben sana cevabını vereyim kaptan...
Bana eğer deseydin ki geriye neyin kaldı ?
Derdim ki:
Geriye;
Kelimelerim,bir tane defterim ve bir tane kalemim kaldı derdim...
Duygusuzca,şuursuzca onları canlı tutuyorum kaptan...
Her şeyimi aldılar çünkü,
Hayatımı,hayallerimi,inancımı,sevgiyi,sevinci,aşkı her şeyi...
Öylece yazıyorum boş bir kağıda...
İnanır mısın kaptan belki bedenimde yok olmuştur,
Ruhum zaten yoktu,
Belki de ben hiç olmamışımdır be kaptan hiç,
Ama sen yine de ara beni,bul beni
O okyanusun sonsuzluğunda kaptan bul!
Seni kelimelerim,defterim ve kalemimle bekliyor olacağım...
Her zaman dediğim gibi;
Bir umuttur ya hani,
Yaşadığına inanmak misali...