Duygu Gerek Şiiri - Hanifi Kara

DUYGU GEREK

Duygusuzsa insan, ne işe yarar
Güzel duygularla, donanmak gerek.
Kim ki, sevmiyorsa; bahane arar
İnmenin vaktidir, gelmiş son durak.

Âşığın olur mu, niyetinde art?
Seven sevdiğine, sunar yeşil kart
Söylemeden önce, sözü; ölç, biç, tart
Ne olursun lafı, söyleme direk.

Şirin karşısında, o dize geldi
Durmadan çöllerde; dolaştı, yeldi
Vuslat için Ferhat, dağları deldi
Seven için Bağdat, sanma ki ırak.

Âşıklar istemez, ne rütbe ne şan
Yeter ki yüz versin, sevdiği cânan
Mâşûkuna karşı, her an her zaman
Sevenin kolları, olmuştur erek. (*)

Aşk ateşi dâim, yakar, kavurur
Yakmakla da kalmaz, külün savurur
Bir nazar eylese, tam kalpten vurur
Demirden de olsa, dayanmaz yürek…

07/08/’17
Hanifi KARA

(*) Erek: Yüksek kale duvarı…