Duygu fakiri Şiiri - Dağlar Özügüç

Beslediğin duyguların kıyısında gezersen
Izdırabına çok fazla gömülmezsin
Şimdi kendimi kandırmaya çalışıyorum
Ama kim ne söylerse söylesin
Sen bana göre essahtan güzelsin
Boşa zorlama kendini üzülme ayrıca
Sen zaten kimseyi layikiyle sevmedin ki
Senin sözlerin kadar sevmelerin de yalan
Aşkların sahte olduğunu anladı mı insan
Bir daha kimseye istese de inanamıyor
Sonra güvenmez artık önünde eğilip ağlansa
Hele birde kandırıldı mı bir yada birkaç kere
İnanmaz kimseye onun için adaklar adansa
Geceler duygu fakirini üşütür ısınamaz ne yapsa
Sabah olur güneş parlar tüm ihtişamıyla
Gecenin soğundan kimsenin haberi bile olmaz
Sevenin izdırabı bir anda unutulur gider