Duygu Dinç Şiirleri - Şair Duygu Dinç

Yine mi batmıştı güneş…
Yine mi sonu gelmişti güzel bir günün
Yine mi dar gelmişti hayat
Bir çift göze
Bir acınası bakışa..
Yine mi yürüyüp yürüyüp

Yarından bugüne
Bir oyun daha başladı
Hayalleri süsleyen
Zavallı bir yeni yıldı
Meçhul olan yaşamak
Aleni olan gerekeni yaşamaktı

Neydi sanki hayatın benden beklediği
Neydi üstüme üstüme gelen
Neydi beni bunca soruyla
Ve yanıtsız bırakan
Neydi beni karanlıkta bırakan acımasızca
Bilmiyor muydu benim umudum yoktu ki

Bir akşamdaymış umut
Bir şiirdeymiş hüzün
Mutluluk heryerdeymiş
Gözleri kapamak yersizmiş
Bir varmış bir yokmuş
Ama evvel zamandaki özlenen günlerin

Sonbahardan esintiymiş adam
İlkbaharın habercisiymiş kadın
Ne ses, ne soluk varmış
Yaz, soğuğu sevmiyormuş,
Kış, güneşi…
Bir yaprak daha solmuş

Uçtun mu göklere kadar uçup
Düştün mü dibe kadar düşeceksin
Başka türlü tadı çıkmaz bu boktan hayatın
Ucundan incecik iple bağlı gibi zaten
Koparsan koparamazsın
Sarılsan sarılamazsın

Ne zaman iki damla yaşım olsa
Silen yada eşlik eden sendin...
Yada kocaman bir kahkahamın gamzesi...
Sen ne olursa olsun hep yanımdaydın
Ve eminim bundan sonra da öyle olacak...
Seni öyle çok öyle kocaman seviyorum ki...

Başka bir dünyadaydı istediklerim
Farklı bir filmdeydi beklediğim sahne
Sürekli eleştirdiğim
Şikayet ettiğim yanlışlar,
Başından beri bana aitti…
Üşüyordum

“Yine seni seçtik” dedi felek...
Pikachu’nunki gibi olan hayatıma
Bir yara bandı daha eklenmişti galiba...
“Çekmeceden alsana” dedi annem...
Kalkıp çekmeceye yöneldim
Aslında erkendi...

Karanlığındaydı yalnızlığım...
O varlığına içten içe övündüğün
Uçsuz bucaksız karanlığında...
Ben kendimi bildim bileli ordayım
-Hani yeniden doğmuştum ya
Seninle tanışınca-