Duygu Demirci Şiirleri - Şair Duygu Demirci

İlk dünyaya geldiğim gün
Geçmişe bakıyorumda bu gün
Ölürken,bitecek son gün
Bir garip yolcuyum,
Hayat yolunda

Geçmişin izlerini taşıyor bu yol
Unutmak istersin ama; yakar içini kızgın bir kor
Dünya geçici gelir,mahşeri ise çok zor
Ben bir dünüm içimde saklarım geçmişi

Bir bardak suda gizlidir sinedeki yaralar

Azgın dalgalar çarparken bu yüreğe,
Yoksulu zengini bir bakıver, şu memlekete
İnsanlıktan anlamayan aciz bir kul misalisin, hey! nereye
Ağlar bu gözler,
Yanar bu yürek,
İnsaniyete memlekete,

Doğu Anadolunun vazgeçilmez parisi
Meşhurdur kubbeli çifte minaresi
Göz alırcasına büyüler tarihi eserleri
Adını Osmanlıdan almış Erzurum

Yurdun dört bir tarafındadır dadaşları

Yeni doğmuş bir bebek kadar taze saf ve günahsız,
Sorgusuz sualsiz ve de gelir dünyaya hesapsız,
Kimbilir ki bununda kaderi hep bahtsız,
Yolda kalanlarda var zamanlı ve de zamansız,

Günler ayı aylar yılı kovalar,

Bir bahar sabahı kuşlar öterken,
Aşkın, nefretini silip atarken
Doğrun,yalanı hep yok ederken
Cahilmiydim, demeye dilim varmıyor.

Günüm gün müydü; senle bilmemki,

Yanlızlığımı içime gömdüğüm andı işte o an
Parça parça bulutlardı beni ayakta tutan
Bir şehir ki; acımasızlığıyla insanı içine yutan
Suçmuydu kapalı gözlerle kendi halime kalmam.

Dalgalar benim için denizlerde, kuşlarsa bana ötüyor

Bir vatan ki toprağı canı cananı sana emanet
Bayrak gökte dalgalanırken şahit olur etme, hiyanet
Şehit olan askerin anasıdır asla etmez minnet
Vereceğin karar bu bedende önemlidir, ve de niyet.

Büyük,küçük,çocuk,yaşlı ve de hastası

Yeşil gözlerinde bir ışık gördüm
Bakışın manalı boş değil senin
Hal ve tavırın da bir akış gördüm
Yolların boş değil acıktır senin
Birazcık esmersin bir hoştur tenin
Birazcık narinsin selvidir boyun

Bir gün elini uzatmıştın uzaklardan
Tutarmısın diye,
Bense gözyaşlarımı siliyordum
İnanamıyorum diye
Ve,
Bir gün