Gözleriniz boşlukta gidersiniz bazen ya
Yaşarken bir zamanda, her hangi bir mekânda
Niye içlendiğinizi bilmeden çoğu zaman
Köpürür, kalırsınız sizi saran noktada…
Sanırsınız, kalemi alsanız elinize
Dünyanın bütün yükü omzunuzdaymış gibi
Harika hüzünlü şeyler yazacaksınız
İçinizde sıkışmış onca başıboşluğu
Boşalır sanırsınız ağarmış satıhlara
Beyin kıvrımınıza çöken o koyuluklar
Hapsolacakmış gibi bembeyaz kâğıtlara
Çırpınır durursunuz.
Duygunuz beyninizi sıkıştırır ha bire
Hıçkırır, doyunca ağlamazsınız,
Beyin bunca çabada nasıl boşalır öyle
İlham perileri ki, gelir mi karmaşada
Yağmurlar savruluyor, ha bire içinize,
Akmıyor tek bir damla
Tıkanmış tüm oluklar, bütün yük kalbinize
Kuruyor içinizde, nasır gibi adeta…
Kayıt Tarihi : 5.8.2007 15:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Baki Öztokmak](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/08/05/duygu-bosalmasi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!